Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Duo Reges: constructio interrete. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere non potes.

Sit enim idem caecus, debilis.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quae sequuntur igitur? Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Falli igitur possumus. Quippe: habes enim a rhetoribus; Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Sin aliud quid voles, postea. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Bork: Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
Immo videri fortasse.: Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Bork: Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Certe non potest.: In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Qui convenit?: Si enim ad populum me vocas, eum.

Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo
melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum
puto.

Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Bork
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Id [redacted]tilius factum negabat.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Erit enim mecum, si tecum erit.